Meine liebe Gertrud!

Meine liebe Gertrud! Zo ving R. Musk uit het Feldrekruten-Depot 28 Reserve-Division zijn boodschap aan op het kaartje dat hij stuurde aan Fraulein Gertrud Hurst die in Berlijn Zehlendorf Mitte aan de Berlinerstraße 8 woonde. Verstuurd Im Felde, op 30 november 1917. Exact 99 jaar geleden. Benieuwd of ze samen de Groote Oorlog overleefd hebben. Niets van te vinden op het internet. De Berlinerstraße 8 tref je daar wel nog aan….

Filmpjes

Mag ik zo vrij zijn mijn lezers te attenderen op de filmpjes die mijn neef Maarten van een aantal van mijn gedichten draaide? Op de ‘verfilming’ van Levitatie bijvoorbeeld:

https://www.youtube.com/watch?v=AJ4E884INqM

Er zijn er nog:

http://www.bertbevers.com/filmpjes/filmpjes.htm

Zinloze lettergrepen

Mijn editie van de Van Dale geeft als voorbeeld van scat (zinloze lettergrepen zingen) het mijns inziens toch eerder suffe hey-ba-be-rie-bah. Daar had een beter kunnen staan. Een paar suggesties van uw dienaar: Wimoweh (20 keer en later 15 keer te herhalen) uit The Lion Sleeps Tonight van The Tokens, Be-bop-a-lula uit het gelijknamige nummer van Gene Vincent en Hoo-ga-chaka, hoo-ga, hoo-ga, hoo-ga chaka uit Hooked On A Feeling van Jonathan King. De mooiste scat is wat mij betreft echter uit Tutti Frutti van Little Richard: Wop Bop A Loo Bop A Lop Bam Boom!

Mooie lettertypes (37)

Bizar

Rare jongens, die Engelsen. Vreemd hoe ze een ramp vercommercialiseren: in Burslem Stoke-on-Trent brouwen ze Iceberg, een soort pilsener. Dat wordt zelfs gemaakt in de Titanic Brewery....

Het lot van de knecht

Aan de website Wielergedichten voegde de onvolprezen Miel Vanstreels mijn gedicht Het lot van de knecht toe:

http://wielergedichten.blogspot.be/2016/11/het-lot-van-de-knecht.html

Verdwijnende bekoring

Het was, toen we ons in Vlaanderen vestigden, even wennen om in het Onze Vader de zin Onze Vader, die in de hemel zijt, uw naam worde geheiligd uit te moeten spreken als Onze Vader, die in de hemelen zijt, geheiligd zij uw naam. Het zal voor Vlaamse katholieken vanaf morgen, zondag 27 november 2016, worstelen zijn vermits vanaf dan voortaan de oorspronkelijke Nederlandse versie van deze regel de officiële is. 

Nederlandse katholieken moeten zich dan weer aanpassen aan het feit dat zij in het gebed niet langer anderen hun schuld vergeven maar vergeven aan onze schuldenaren. Zowel in het Nederlands áls in het Vlaams was het leid ons niet in bekoring (bij protestanten: niet in verzoeking). Waarom dat dan toch voor beide ‘taalgroepen’ breng ons niet in beproeving moet worden is me een raadsel. Benieuwd of er voldoende jongeren zullen zijn om het ‘nieuwe’ Onze Vader in te laten burgeren….

Ondertussen in 't Varssevelds....

Ik doorblader graag woordenboeken, en steek daar áltijd wel iets uit op. Deze keer ben ik bezig in Achterhoeks Plat met plaatjes – Bi-j-ene-egaard in Varsseveld van A. Colenbrander en A. Schaars, dat ik ooit ten geschenke kreeg van mijn Achterhoekse kameraad Hans Mellendijk. Prachtige streektaal, dat Nedersaksisch.

Pikte hieruit beverkes op. Staan als bevertjes ook in de Van Dale maar dit trilgras (briza media) is me zelfs als Bevers altijd onbekend gebleven. Via deze Achterhoekse dictionaire ook kennisgemaakt met kwalster (fluim), orten (het eten laten staan) en schiwsel (vogelverschrikker). Nog eens bedankt, Hans!

Drringg!!

Ook in Hiēroglyfen valt het Ron Kaal op dat in elk Kuifje-verhaal de telefoon (zou de jeugd van tegenwoordig dergelijke toestellen nog wel herkennen?) zeker zes keer gaat. Daar had ik nog nooit zo bij stil gestaan….

Veranderde tijden

Kuifje is dan wel reporter, maar je ziet hem in geen enkel album ooit een artikel schrijven, of zelfs maar op een redactie vertoeven. Rik Ringers (in het Frans Ric Hochet) wél. Ze hebben gemeen dat ze behalve journalist ook speurder zijn. Leuke opmerking hierover in Hiēroglyfen van Ron Kaal: “Auto besturen, vliegen, motor- en paardrijden, tank bedienen, schip manoeuvreren, pistoolschieten en vechten, vroeger leerde je dat allemaal als je bij de krant kwam. Die tijden zijn veranderd.” 

Andere dromen

Stond, met een pintje in de hand, zomaar even naar buiten te staren. Waarbij ik me, toen deze tram passeerde, realiseerde hoe fascinerend het toch is dat ál die passagiers op weg zijn naar andere dromen, andere huizen, andere mensen….

Verdwaalnamen

Wanneer je in België langs de taalgrens (op deze foto sta ik er nota bene óp) zwerft moet je telkens goed nazoeken waar je bent of naar waar je op weg bent door de vele volwaardige doubletten op de frontlijn van Germania en Galloromania aldaar: dat Sint-Genesius-Rode hetzelfde dorp aanduidt als Rhode-Saint-Genèse is nog duidelijk, maar dat Galmaarden hetzelfde plaatsje is als Gammerages is al minder evident. En wat te denken van Bever/Biévène, Eigenbrakel/Braine l’Alleud en Geldenaken/Jodoigne? Of van Borgworm/Waremme, Truielingen/Trognée of Glaaien/Glons?

Stilleven met Korn

Onbekend maakt onbemind

Altijd wanneer ik in de Oosterse supermarkt kuier valt mijn oog wel op iets volkomen onbekends. Ondertussen ben ik wel gewend geraakt aan de algen en gewassen die men ginder graag eet, maar er blijven amorfe producten: wat zijn dit bijvoorbeeld? Braakballen? Hondentestikels? Schaalloze eieren van een onbekende vogelsoort? Geen idee, en ik wil dat eigenlijk zo houden.

Ooit wit?

Zou het ooit zo gek worden dat ze hiervan af zullen stappen, en dat ze Zwarte Pieten van witte chocolade gaan maken?

Leuke woorden

Hartrot, judasoog, kapotjas, kwelwater, lijftocht, paradijskorrels, warf, zwartwaterkoorts.

SuperJeff

De ernstige popmuziek begon natuurlijk in 1966 met het Beatlesalbum Revolver. Maar ik vond toch vooral 1967 een wonderjaar. Ik kan me nog levendig de haast fysieke sensatie herinneren die ik ervoer toen ik op de radio voor het eerst Hi Ho Silver Lining van Jeff Beck hoorde. Dat is in se een meezinger, maar die gitáársolo was zó niéuw. Zoiets had ik nog nooit gehoord. Jeff Beck is wat mij betreft de beste gitarist aller tijden. Wat een fantastische riffs heeft hij ons toch geschonken. Die in Barabajagal van Donovan bijvoorbeeld. Of die in Superstition van Stevie Wonder. Klik Stevie Wonder & Jeff Beck & Superstition in op You Tube en let dan vooral op het geniale trucje dat hij uitspookt op minuut 2:32. Fabelhaft!

https://www.youtube.com/watch?v=CeUKOFVO15w

Je weet maar nooit....

Mijn broer stuurt me vanaf Madeira (waar het lekkerder weer is dan in onze gewesten) een foto van een struik die vermoedelijk is gesnoeid door een tuinman, niet door een tuinvrouw. Hoewel: je weet maar nooit….

Oeps!

Dat er door het falen van bepaalde banken mitsgaders sommige regeringen in het vorige decennium iets structureel fout ging is me als economisch onkundige niet ontgaan. Ook de daardoor in een aantal landen ontstane onroerend goed-crises kreeg ik mee, maar ik schrok toen ik in het onverdachte Elsevier bovenstaand grafiekje zag toch wel: ik wist niet dat het verschil tussen buurlanden België en Nederland in deze materie zó groot was….

Ruimtevaart

In het laatste nummer van het literaire tijdschrift Verba blikt redacteur Wim Menheer (foto) terug op de geschiedenis van het blad, en vooruit naar de toekomst. Naar 2036 meer bepaald. Volgens hem wint Serena Williams dan voor de 25^ste keer The Australian Open, en viert Herman Brusselmans zijn 78 jaar met de publicatie van zijn honderste boek, Zeik op tijd. Grappig. Net als: “De 106-jarige Eugene Buzz Aldrin (maanreiziger) bekent op zijn sterfbed: ‘Ik heb nooit een voet op de maan gezet. En de Neil (Armstrong, nvdr) ook niet’, voegt hij er in een laatste krachtinspanning aan toe.”

Menheers grapje doet me trouwens bekennen dat ik altijd tot de ongelovigen in dezen heb behoord. Ik heb me er nooit enige voorstelling van kunnen maken hoe ze, na die heftige lancering in Cape Canaveral, terúg konden komen vermits een vergelijkbaar lanceerplatform er op de maan niét was. Die hele landing was mijns inziens één grote studiotruc van de Amerikanen. Dat je de mensheid van alles op de mouw kunt spelden werd in de rolprent Capricorn One op overtuigende wijze geloofwaardig gemaakt….

https://www.youtube.com/watch?v=No6gBqauUMg

Mooie jongens

Dit waren ze, die twee mooie witte jongens van ons. Een foto uit het gehucht Bath waar we enige tijd woonden. Ik schat uit 1979 of 1980.

Kasteelpoezen

Blader weer eens door Castle Cats of Britain & Ireland van Richard Surman, zo’n typisch Brits boek waarvan de titel de lading perfect dekt. Wat een mooie foto’s staan er toch in. Ooit hadden wij ook twee van die fraaie witte broers….

Mooie lettertypes (36)

Oneerlijk

In de supermarkt waar ik dagelijks boodschappen doe is voortaan een afdeling Eerlijke handel. Als ik er bedrijfsleider zou zijn moest dat toch echt anders gaan heten. “Is al de rest hier óneerlijke handel dan?” vroeg ik me af….

Stiller

Wanneer het van dat mistige herfstweer is zoals dezer dagen, nu de toren van de kathedraal maar half zichtbaar is, moet ik altijd aan De komst van Joachim Stiller denken….

Mooie vondst

Mijn zusje was op visite bij Ome Ko (de broer van ons ma zaliger en van Tante Jeanne), en mocht diens fotoalbums inkijken. Daarin ook wat opnames die wij niet kenden. Mooie vondst. Hieronder zijn ouders (de oma en opa van mijn broer en zus dus) op de Grote Markt van Antwerpen, de stad waarin wij nu reeds lang wonen. En hierboven Ome Ko als Koke. Wat een parmantig ventje! Ik herkén de muur (die van de zijkant van de Blokstallen 2 langs de Artilleriestraat in Bergen op Zoom) waarvoor hij staat: daar heb ik zelf nog ballen tegen staan trappen….

Met staartje en al

Bij de Turkse supermarkt nam ik een pasta in de vorm van dierfiguurtjes mee. Nu was ik toch benieuwd, vermits (de meeste) Turken moslims zijn en dientengevolge geen varkensvlees eten, of er ook varkensfiguurtjes in zouden zitten. Neen hoor: zelfs de pasta is volledig halal! Alleen gevogelte, konijnen (knap gemaakt: met staartje en al!), paarden en runderen.

Uit de kast (LIII): De Laere

In uiterste staat van Frederik Lucien De Laere (Uitgeverij Vrijdag, Antwerpen, 2016) is de bundel die ik ditmaal met mijn ogen dicht uit de kast trok, en willekeurig open bladerde op pagina 39 waarop Thuis, naast de sporen:

We hebben een hebben en houden

op de lijn en houden ons overeind

naast de sporen, het komen en gaan

van reizigers gaat aan ons voorbij.

Wanneer zal keren het tij, het ontij

dat ons in de greep houdt

en de plek heeft uitgezocht

waar wij ons nu bevinden?

Wij hebben de trein gemist

maar winden ons niet op.

We blijven recht

bij het razen.

Hartgrondig eens

Dedju, Sinterklaas arriveert pas over een uurtje of twee en nu lees ik dat een stelletje eenvoudigen van geest de koppen bijeen heeft gestoken om ook hiér tot een Pietenkwestie te komen. Ik heb er nog geen zinnig mens ooit over gehoord, en ben het dan ook hartgrondig eens met Dominique Laridons betoog op Doorbraak:

http://www.doorbraak.be/nl/nieuws/de-verlichte-voorhoede-ramt-een-pietenpact-door-uw-strot

Geen gezeur

In Antwerpen vindt deze zaterdag de intocht van Sint-Nicolaas plaats. Hier vooralsnog geen gezeur over de kleur van de assistenten van de goedheiligman: Zwarte Piet is in Vlaanderen tot nader order niet blank.

Opdat we niet vergeten

98 jaar geleden zou het nog twee volle jaren duren vooraleer de Groote Oorlog op de 11^de van de 11^de om 11.11 uur beëindigd zou worden. Net als in Frankrijk en Servië is Wapenstilstandsdag hier een nationale feestdag.

Onwillekeurig

Moest toen ik daarstraks wat oud brood ging distribueren in het Stadspark onwillekeurig even aan Alfred Hitcocks meesterwerk The Birds denken….

Ze zijn weer lekker....

Voor de eerste keer dit seizoen spruitjes gegeten. Het is er weer voor. Ze smaakten voortreffelijk!

Veeltalig

Wat je ook van de Europese Unie mag vinden, ze herbergt een schát aan talen. Moet altijd glimlachen als ik het veeltalig naambord bij de ingang van het Europees Parlement bekijk….

Grimas

Het blijft merkwaardig hoe bepaalde woorden in verschillende talen quasi hetzelfde zijn. Deze keer viel me dat op bij grimas, dat in het Zweeds identiek is. In het Deens is het grimasse, in het Noors grimase. Zowel in het Engels als het Frans is het grimace, in het Duitse Grimasse. In het Pools is het grymas, in het Russisch en Tsjechisch grimasa. Zelfs het Griekse nkrimátsa is herkenbaar. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Mooie lettertypes (35)

Buiten konvooi

Op Fleurs du mal is vanaf heden mijn gedicht Buiten konvooi te lezen:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-buiten-konvooi

Leuke woorden

Fladdermijn, kroosjespruim, minderman, petgat, scheervlucht, veendrenkstof, zwartepietveranderingsbereidheid.

Tussen twee buien door

Het regent momenteel onbedaarlijk, maar zojuist konden we tussen twee buien door fijn een frisse neus halen. De zon deed zelfs even haar best en toen werd goed duidelijk dat de kleurenpracht in het Stadspark dezer dagen adembenemend is….

Actievelingen

Wat een actievelingen! Ik heb de stellige indruk dat stadsmeesjes (zowel de kool- als de pimpel-) in deze periode van het jaar drukker doende zijn dan in de zomer. Het kan natuurlijk ook zijn dat het maar zo lijkt vermits ik ze beter zie omdat er minder blaadjes zijn….

Letterman

Bladerend in het archief van de onvolprezen blog Het Vliegend Eiland kwam ik deze formidabele bijdrage weer eens tegen. Knáp toch, hoe iemand die Letterman weet te laten 'bewégen':

http://vliegendeiland.blogspot.be/2007/12/letterman.html

Hoe rap het gaat

In de Henri Van Heurckstraat is de parkeergarage die daar jarenlang te vinden was gesloopt om plaats te maken voor een reusachtig nieuwbouwcomplex. Het is fascinerend om te zien hoe rap dat vorm krijgt. Vorige maand was er alleen nog maar een gigantische bouwput, nu zijn er in ruwbouw al verdiepingen af.

Momentopname

In de onmiddellijke nabijheid vandaag: Spel en spiegel van Pol le Roy, het vijfde seizoen van Games Of Thrones, Vergeten koninkrijken – de verborgen geschiedenis van Europa van Norman Davies en Second Toughest In The Infants van Underworld.