De vorige keer dat we door het Bouckenbergpark wandelden hield Geertje me tegen: "Luister, daar klopt een specht!" En: we zágen hem. Een groene specht, als een bezetene kloppend tegen een dode tak, hoog in een boom. We vroegen ons af of zo'n beestje niet chronisch koppijn heeft, maar zulks schijnt niet het geval te zijn. Geen camera bij. Dus nog maar eens naar het Bouckenberghpark, maar deze keer geen Picus viridis te bekennen. Het aantal gaten was wel fors toegenomen....