Die Angela....

Angela Trimble is haar werkelijke naam. Later ging ze zich Deborah en nog later Debbie Harry noemen. Maar we kennen haar natuurlijk eerst en vooral als Blondie. Daarvan had ze nog niet echt veel weg op deze oude schoolfoto….

Niet bevorderlijk

Ik stel me zo voor dat de naam van de straat waarin je woont invloed kan hebben op je welbevinden. Het lijkt me uitgaande van die veronderstelling dat het voor neerslachtige zielen niét bevorderlijk is om te wonen in de Eenzaamheidsstraat....

Putsch

Dit is Putsch. Hj is onze nieuwe huisgenoot, een heertje dat al enigszins op leeftijd is. We zijn blij met deze late gezinsuitbreiding. De eerste dagen verstopte hij zich nog wat in het achterhuis, maar gaandeweg leert hij zijn kersverse woning beter kennen. Hij ligt nu al op zijn gemakske op de bank, van waaraf hij alles een beetje in de gaten kan houden.

Uit de kast (CLXII): Coen Peppelenbos

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat De valkunstenaar van Coen Peppelenbos (Uitgeverij kleine Uil, Groningen, 2011), waaruit ik het titelgedicht opensloeg:

Vallen is loslaten
het moment bepalen
dat je je overgeeft
aan zwaartekracht.

Ik ben te verdrietig
om je te vertellen
dat.

Vasthouden is de voorbode
van vallen. Vasthouden
is onzekerheid in de vingers.

De oceaan opvaren is
horizontaal vallen.
Je laat de onzekerheid
achter bij de mensen
die je uitzwaaien.

Je ziet mij huilen
je ziet mij vallen
je ziet mij vertrekken
dit laat je niet los.

Er is nog wat was

Hoorde mezelf tegen mijn lief zeggen dat ik de machinekamer ging activeren, met het zinnetje: “Er is nog wat was….” Welk een filosofisch getinte huishoudelijke mededeling eigenlijk….