De jonge generatie kent het inbelgeluid
niet meer, zo snel is de ontwikkeling van deze fantastische
communicatiemogelijkheid gegaan. Vond een ‘instructiefilmpje’ uit de jaren tachtig.
Ik weet nog dat ik niet veel later op een persconferentie was waarbij een jong
bedrijf e-mail demonstreerde. Twee medewerkers ervan zaten tegenover elkaar aan
een tafel met elk een computer voor zich. “Hallo Jan” tikte de een waarna we
naar de andere kant moesten gaan om te zien hoe daar die boodschap op het
scherm verscheen. “Dag Peter” was het antwoord, en uiteraard verscheen dat weer
aan de andere kant. Ik was niet mee, en zag de reusachtige mogelijkheden niet
onmiddellijk. Ik vroeg me eigenlijk het nut af als je elkaar aan een en
dezelfde tafel ook gewoon aan kon spreken. Maar goed, ik ben dan ook niet zo
technisch. Ondertussen vraag ik me af hoe ik decennia lang zónder e-mail heb
gekund….