Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat jonathan dringt niet meer van bobb bern (Uitgeverij vzw Arsenaal, Antwerpen, 2018), waaruit ik (de bladzijden zijn niet genummerd) maretak & gouden sikkel 7 opensloeg:
een zwaluw zingt een ladder in de lucht
terwijl ik de nacht reeds vastspijker
tegen de woorden van morgen
o jij, maria magdalena na de zalvende zegen,
ongenaakbare ark des verbonds,
mijn toen even donkere diamant,
spreek & de bazuinen zullen zwijgen
.jpg)
