Ontmaagding

Iedere keer als ik de Arc de Triomphe zie moet ik aan mijn geboortestad denken. De naam daarvan, Bergen op Zoom, staat namelijk in die megalomane zegeboog gebeiteld. Tot de Franse veldtocht tegen de Republiek der Verenigde Nederlanden in de Oostenrijkse Successieoorlog heette de vestingstad Bergen op Zoom nog La Pucelle (De Maagd) omdat ze nooit was ingenomen. Aan die status maakten de belegeraars onder leiding van Ulrich von Löwenthal op 16 september 1747 een einde....

Défense d'afficher

Blijft aardig om te zien hoe sommige mensen (hier zo te zien zelfs ambtenaren) het niet zo nauw nemen met een verbod....

Een man met een plan

Dat we naarmate we ouder worden last van slijtage allerhande krijgen weet ieder mens. Maar wannéér je daarmee precies wordt geconfronteerd is een tweede. Hier zie je een man met een plan. Hij wéét dat er een moment komt dat hij niet meer zo goed kan lopen, en dus gaat hij voor de zekerheid de deur niet uit zonder zijn wandelstok....

Ah, Paris....

Het werd weer eens tijd voor Parijs. Het 20ste arrondissement wordt door toeristen eigenlijk alleen maar bezocht omwille van Père Lachaise, maar wat ís het iets daarboven gelegen Parc de Belleville een wonderschone, nauwelijks bekende plek. Welk een uitzicht heb je daar! Het is het hoogstgelegen park van de Franse hoofdstad, en het panorama is adembenemend! Natuurlijk is het ook in 'de benedenstad' aangenaam toeven....

Een mondje meepraten....

Het Mandarijn is de moedertaal van 845 miljoen mensen. Het is de officiële taal van China, meteen ook het enige land waarmee je er terechtkunt. Laten we het Engels, de moderne lingua franca, even buiten beschouwing dan zijn de drie meest verbreide talen het Spaans (de moedertaal van 329 miljoen mensen), het Arabisch (221 miljoen) en het Frans (68 miljoen). Het Frans doet het van deze talen dan weer het best als het aankomt op het aantal landen waarvan het de of een officiële taal is: 27! Het Arabisch is de officiële taal in 23 landen, het Spaans in 'slechts' 20.

Met het water in de mond....

Soms kan ik oprecht ontroerd worden door de schoonheid van wat ik ga eten. Zijn deze schellekes rosbief niet ongelooflijk mooi?

Veelvraat

Morgen wordt in Kopenhagen het Wereldkampioenschap wielrennen voor beroepsrenners afgewerkt. Benieuwd of de sympathieke Thor Hushovd (zie foto, die maakte ik eerder dit jaar hier bij de start van de Scheldeprijs) zijn regenboogtrui met succes zal weten te verdedigen. Zoja, dan zou het zijn tweede zijn. Maar dat is nog maar klein bier vergeleken bij Alfredo Binda (1927, 1930 en 1932), Rik Van Steenbergen (1949, 1956 en 1957), Eddy Merckx (1967, 1971 en 1974) en Oscar Freire (1999, 2001 en 20o4). Eddy Merckx zou Eddy Merckx niet zijn als hij ook hier niet de beste was: in 1964 werd hij bij de amateurs immers ook al eens wereldkampioen!

Bloed en zwachtels

Hé die zie je niet dikwijls meer, die ouderwetsche uithangborden bij een kapsalon. Of beter: bij een barbier. Want waar coiffeurs zich bij het chique volk aanprezen met smeedwerk en sierlijke letters was dit altijd het symbool van de barbier. Die schoor in de middeleeuwen niet alleen baard en haar, maar hij sneed ook gezwellen weg en voerde aderlatingen uit. Daarbij moest de patient een stok omknellen. Daarvan bollen de aders op en dan gaat het bloed sneller stromen. De rode en witte strepen verwijzen naar de kleuren van het bloed en de zwachtels....

Aangename verrassing

Geweldig toch, dat internet. Er is altijd ieveranst wel iets interessants te vinden. Kwam nu al surfend een aardige bespreking van André Oyen tegen van mijn bundel Onaangepaste tijden. Nog niet eerder gezien. Een aangename verrassing:
http://www.iedereenleest.be/Default.aspx?BoekID=5060

En....

....de eerste clementines natuurlijk....

Eindelijk!

Aaah, de herfst is aangebroken. Ons lievelingsseizoen. De lucht wordt frisser (al hebben we de hemel zij dank dit jaar geen hittegolf gehad), het regent af en toe weer aangenaam én....er zijn weer verse nóten. Het leven is soms verbazingwekkend aangenaam....

No-ti-tie-van-een-fiet-ser

Goed, er gaat veel geld van 't Stad naar mooie projecten als het MAS (en over de fietspaden langs de Leien en de Kaaien valt evenmin te klagen) maar als ik slinger-slanger de kortste route naar huis rijd door de Happaertstraat controleer ik als ik de Kammenstraat bereik toch altijd wel even of mijn ballen nog zitten waar ze behoren te zitten. Wélk een schabouwelijk wegdek 'ligt' daar toch....

De twijfel....

De politieke perikelen in België blijven ook over de grens niet onopgemerkt. Hier in de Leidsestraat in Amsterdam trof ik een zaak waar je Belgian fries kunt kopen, maar de buurman heeft toch heel wat minder vertrouwen in het voortbestaan van deze staat: hij prijst zijn waar uitbundig aan als Vlaamse frites!

Kleurrijk

Waaraan dat nu precies ligt is me nooit duidelijk geworden, maar mensen uit de Congo spreken zonder uitzondering kéihard. Gelukkig zijn ze niet slechts luidruchtig. Hun verschijning fleurt het straatbeeld enorm op. Vooral de vrouwen dossen zich uit in de meest onwaarschijnlijke kleurencombinaties. Een genot voor het oog!

Verdwijnende moderniteit

Ik heb nooit een rijbewijs genomen, en ken de autostrade dus amper. Hetgeen me er niet van hoeft te weerhouden me af te vragen of er tegenwoordig eigenlijk nog wel praatpalen zijn. Weer zo'n snel uitstervende Moderne Uitvinding. Die de facto voor niets meer goed is vermits iedereen vandaag de dag over een gsm beschikt....

Laat de vlaggen wapperen!

Welkom terug, Hans! Na een paar weken vol vermaledijde immobiliteit waarin zijn blogprovider hem (en vele anderen) uit de lucht hield, is Hans Mellendijk (via blogspot!) terug in de lucht. Met zijn Smelsslems, én met (onder veel meer) zijn onvolprezen collectie dichtersbankjes:
http://hans-mellendijk.blogspot.com/

Scheerspullen

Kwam, op zoek naar iets anders overigens, in een van mijn kastjes een dvd met gedigitaliseerde dia's uit de familieverzameling tegen. Waaronder een van mijn vader zaliger die zich zit te scheren 'met' mijn zusje. Hij is nu al bijna twee decennia niet meer onder ons, maar die scheerspullen weet ik nog exact te staan. Waarom een mens zoiets bewaart? Het idee dat dat Gillette-mesje zijn wangen heeft geschraapt? Dat hij zich met die staaf heeft ingezeept? Dat hij de kwast in die mok heeft gedoopt? Ik weet het eigenlijk niet, maar weg doe ik ze nooit....

Cultureel erfgoed!

Helemaal eens ben ik het met het Comité tegen het Verplicht Moderniseren van Liften. Dat verzet zich tegen een Europese richtlijn die het ook België verplicht om tegen 2013 alle oude liften in het land vervangen te hebben. En dat terwijl er prachtige oude liften zijn met van dat fraaie ijzeren traliewerk die bijna een eeuw oud zijn en waaraan nóóit iets mankeerde. Cultureel erfgoed!

Neigende vlammetjes

Waar deze vlammetjes zo deemoedig bogen kunt u lezen op Versindaba:
http://versindaba.co.za/2011/09/14/bert-bevers-neigende-vlammetjes/

Stefke en het motje

Hij kreeg er bijna een stijve nek van. Ons Stefke zag een motje tegen de buitenkant van het raam zitten, maar kon er niet bij. Als hij een 'prooi' in het vizier heeft maakt hij van die vertederende ek-ek-geluidjes. Hem maar even opgetild. Als een razende trommelde hij met beide voorpoten tegen de ruit, maar het motje bleef rustig zitten....Toen gaf onze kleine rosse vriend het maar op.

Stripbril

Mijn bril, of beter: de wijze waarop ik die soms draag, inspireerde Danny Braem tot deze aanvulling van zijn Vintage Antwerpen:
http://vintage.charmantwerpen.be/index.php?showimage=1075

De herkomst van een woord

Opnieuw steek ik iets op uit de Dikke Van Dale. We kennen allemaal het woord kiekje, voor een snapshot. Het blijkt afkomstig te zijn van een heuse fotograaf: Israël David Kiek (1811-1899) was in Leiden fotograaf. Hij legde vaak studenten vast op een ongedwongen manier. Die gingen zijn opnames al snel kiekjes noemen. En die term heeft hen allemaal overleefd....

KEMP=MAG wijst op Expeditie!

http://kempis.nl/mag/bert-bevers-op-expeditie

Rond de Kiosk

Mensen die mij kennen weten dat ik best wel vind dat Bob Dylan een pak leuke liedjes heeft geschreven, maar ook dat ik liever niet heb dat hij die zelf uitvoert. Ik ben allergisch voor zijn stem, en mondharmonica. Gisteren gaf ik uit solidariteit met mijn vriend Frank De Vos mee vorm aan een cover van Dylan's A Hard Rain's Gonna Fall. Daarmee sloot het bijzonder geslaagde poëzie- en muziekfestival Rond de Kiosk in Hoboken af. Op de foto van links naar rechts Fred Schwyvek, musici van Bateau Feu, Frank De Vos, Bert Bevers, Hilde Van Cauteren, Peter Holvoet-Hanssen, Ken Post, Annmarie Sauer en Bart Stouten. Zie ook:
http://mededelingen.over-blog.com/article-casa-louisa-9-11-muziek-en-poezie-rond-de-kiosk-te-hoboken-84002857.html

Bliksems....

Dat onze vroege voorvaderen dachten dat de hemel naar beneden kwam als het onweerde kan ik me prima voorstellen. De mens denkt heel wat te kunnen, maar als moeder natuur haar spieren even aanspant is het toch altijd even slikken. Danny Braem legde vannacht vanaf de bovenste verdieping van onze building een prachtig passerend onweder vast. Rocambolesk, die schicht! Die plaatste hij op zijn http://www.charmantwerpen.be/, waarop wel meer bekijkenswaardigs staat!

There's nothing out there....

Soms verdenk je jezelf ervan dingen éérder te 'weten'. Zaterdag 18 augustus 2001. Ik was een van de dichters die optraden tijdens het kunst- en poëziefestival A(rt)ssenede 2011. Het was broeierig warm. Wijlen Mark Braet las ook voor, en Vera Alexander Beerten, en Wilfried Adams (beatae memoriae), en Lucienne Stassaert, en Roger Nupie. Frank Pollet zou ook, maar was ziek (en is er gelukkig nog). Herman J. Claeys (ook al zaliger nagedachtenis) was er. En Willem Persoon. En Jos Daelman. En natuurlijk plaatselijk poëzieburgemeester Tony Rombouts. Vreemde, drukkende dag. Ik las vanaf het bordes van het stadhuis van Assenede mijn Stadspark voor: 'Kleiner de afstand steeds. Regen valt / tegen vandaag. Door langzame luchten noteert de jonge / George Bush na zijn eerste bezoek aan Europa in het vliegtuig / terug in zijn dagboek There's nothing out there.' Ik moest daar 22 dagen later, het was toen 11 september 2001, herhaaldelijk aan terugdenken....
http://users.skynet.be/proservcenter/poezie2.html

Avontuurlijk

Iedere keer als ik over de Vogelenmarkt of in de Wilde Zee loop en er zo veel mensen van zie smullen, moet ik aan een vooralsnog onbekend avontuur van Kuifje denken. Karakollen, en dan vooral karakollen in pili-pilisaus! Karakollen in pili-pilisaus. Klinkt het niet avontuurlijk?

Sportief

Goeie verliezers, die Rotterdamse projectonwikkelaars. Toen vijftien jaar geleden de Beurstraverse werd geopend heette die in de Rotjeknorse volksmond stante pede de koopgoot. Dat wordt ruimhartig vermeld op het straatnaambordje. Chapeau!

AAaRGh

Goed, het wórdt nog gelezen. Da's evident. Maar voor het overige is Spits toch wel hét (gratis) dagblaadje voor laaggeletterden. En tóch blader ik het altijd door, op zoek naar een cartoon van die formidabele AAaRGh. Da's een van de beste spotprenttekenaars die ik ken. Hij verdient een beter podium. Maar: zijn werk wordt gezien. Tant mieux. Neem de prent van vandaag: die omkering van het probleem. Briljánt!

Via via

Kijk toch eens wat er nú weer voorhanden is op het internet: een antieke Google Maps! In Knack staat dat de Tabula Peutingeriana die uit ongeveer 300 A.D. dateert werd verwerkt in Google Earth. Daardoor kun je nagaan wat zeventien eeuwen geleden de afstand en de reistijd was tussen Romeinse nederzettingen. Bononia (Boulogne-sur-Mer) en Colonia Claudia Agripina Agrippinensum (Keulen) bijvoorbeeld. Wie in het jaar 300 van Tvrnaco (Doornik) naar Terracina wilde, moest rekenen op 801.000 passen en er rekening mee houden dat hij wel 54 dagen onderweg zou zijn. Een prachtige speelsite: http://omnesviae.org/nl/

De Reus van Rotterdam

Al kuierend in Rotterdam kwam ik Rigardus Rijnhout tegen. Rigardus Rijnhout, zult u zich afvragen? Wel, Rijnhout (º Rotterdam, 21 april 1922 - † Leiden, 13 april 1959) was in zijn tijd in de Maasstad een fenomeen. Hij mat 2.38 meter, en had schoenmaat.... 62. Ik ontmoette hem natuurlijk niet écht, maar botste op het standbeeld (van de hand van Herman Lamers) dat onlangs in zijn geboortewijk het Oude Westen werd onthuld. De Reus van Rotterdam staat vlakbij het huis in de Gouvernestraat waarin hij zijn ganse leven woonde. Op ware grootte! Ik had er een aha-erlebnis bij!

Dat zit zo: in een van die mooie oude albums in ons familiebezit zit een foto die ik als kind al uitermate mysterieus vond. Die toont mijn eigenste moeder naast een gigantische kerel....Inderdaad dus, de échte Rigardus Rijnhout. Volgens mijn broer Peter is rechts op die geschalodderde opname Holland naast iets onleesbaars en 1954 te zien. Vermits dat meisje dat mijn moeder zou worden zomerse kledij draagt en ik in november van dat jaar ter wereld zou komen, sta ik wat hem betreft dus ook een beetje op deze plaat. Maar volgens mij is ze nog te veel te jong, en staat er 1951....

Laat Maurice maar tekenen....

Laat Maurice Didier maar tekenen! Altijd de moeite van een bezoekje waard:
http://tekeningen.didiermaurice.be/

Rond de kiosk

Op zondag 11 september vindt in het Park Gravenhof aan de Louisalei 7 in Hoboken de muzikale en poëtische happening Rond de kiosk plaats, een organisatie van de Cultuurwerking Casa Louisa. De musici zijn dan het Bateau Feu Trio, Quirilian en Jokke Schreurs. De dichters van dienst zijn Bert Bevers, Leïla Boukhélif, Frank De Vos, Peter Holvoet-Hanssen, Annmarie Sauer, Bart Stouten, Fred Schwyvek en Hilde Van Cauteren (op bijgaande foto: Bert Bevers, Frank De Vos en Peter Holvoet-Hanssen). Aanvang 14.00 uur. Iedereen is welkom.
http://www.kunstdoel.net/nl/11-september-2011-rond-de-kiosk

Maar nog niet helemaal....

Ik ben er mee opgehouden omdat de treurnis over de verloedering van onze moedertaal gaandeweg groter werd dan het plezier om het vinden van wéér een joekel van een taalfout, maar nu ik de blog eens opnieuw bekijk vind ik het toch wel een amusant geheel: http://www.maarnogniethelemaal.blogspot.com/

Expeditie

Een nieuwe Fidele Castor Productie: na Levitatie voltooide Maarten Bevers nu ook zijn filmische bewerking van mijn gedicht Expeditie:
http://www.youtube.com/watch?v=LXt1Xa8f34g
Dat is, net als Levitatie overigens, na te lezen op:
http://www.verklaringen.blogspot.com/

Kleine tovenares

Ze heet Mchawi, hetgeen in het Swahili tovenaar betekent. Kijk eens hoe de nieuwe jonge okapi groeit als kool! Hier is ze met haar mama te zien. Het is dankzij dier aanwezigheid dat je kunt zien dat Mchawi nog klein is, want een kleine okapi oogt al onmiddellijk als een ókapi. Bij veel andere soorten duurt het geruime tijd vooraleer de boreling op zijn volwassen familie begint te lijken. De okapi is een ernstig bedreigde diersoort. Om het voortbestaan van de beeldschone girafachtige te helpen verzekeren is er een internationaal kweekprogramma opgericht waarvan de Antwerpse Zoo wereldwijd de stamboekcoördinator is.

No Bills

Danny Braem attendeerde me op deze grappige blog:
http://www.happyplace.com/4286/brilliantly-sarcastic-responses-to-completely-well-meaning-signs

De gave wang van Cheyenne

Hé, na al die jaren en na al die kijkbeurten valt me nu in Once Upon A Time In The West pas een slordigheidje van regisseur Sergio Leone op. In de finale van de film snijdt Cheyenne (Jason Robards) zich bij het scheren als hij het schot hoort waarmee Harmonica (Charles Bronson) Frank (Henry Fonda) doodt. Als hij even later echter afscheid neemt van Jill (Claudia Cardinale) heeft hij een gave wang. Foutje, maestro!

Slim

Slimme Belgische bierreclame in 'Holland': Voor alle mannen die 'n pint verkiezen boven een biertje. Gruwelijk woord: biertje. Bah. Je zou nog liever een bruiswater nemen dan een biertje van Heineken. Je drinkt geen biertje. Je pakt een pínt. Jupiler krijgt steeds meer voet aan de grond boven de Moerdijk. In zuidelijke Nederlandse steden als Bergen op Zoom en Breda moest je sowieso al lang zoeken naar cafés met een uithangbord van Heineken. Prima ontwikkeling!

Een snor voor iedere dag

Don't be caught in public with a naked upper lip! Geweldig wat voor dingen er worden geproduceerd en - naar alle waarschijnlijkheid dan toch - ook nog worden verkócht. Ik heb een echte snor, dus hier heb ik niets aan maar mannen met een naked upper lip kunnen hier voor een paar euro toch mooi hun voordeel mee doen....

Gedichten verfilmd

Dit is Maarten Bevers, mijn neef. De man achter de camera. Nadat hij eerder mijn Sprookjes en Avondklok al verfilmde (drie jaar geleden ondertussen), stortte hij zich nu op de gedichten Levitatie en Expeditie. Hij had een uitgebreide storyboard gemaakt, waarover we op onderstaande foto overleggen. Levitatie rondde hij al af. Het filmpje is te zien op:
http://www.youtube.com/watch?v=AJ4E884INqM

Van Heflin maait het gras

Mijn gedicht Van Heflin maait het gras maakt voortaan onderdeel uit van Jef van Kempens wonderbaarlijke magazine KEMP=MAG:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-gedicht-van-heflin-maait-het-gras

Vuile Dijle

Riviertjes die door een stad stromen zijn veelal klaarhelder. Vooral in de Ardennen (waar ze overigens eerder door dorpen dan door steden gaan) is het een genot naar het vlietende water te kijken. In Leuven (door Derk-Jan Eppink ooit treffend Tobbackgrad genoemd) echter viel het me op hoe vies de Dijle daar is, gewoonweg modderkleurig. Bah....

Uit het archief

Zo af en toe verrast je eigen archief je: kwam in een zelden bezocht hoekje daarvan een foto tegen van een kunstwerk dat Jan Nederveen ooit bouwde rond een foto die hij van me maakte. Werd destijds geëxposeerd in Gemeentemuseum Het Markiezenhof in Bergen op Zoom. Potdomme, wat was mijn snor toen nog donkerros....Jan Nederveen is de man achter de blog Siemprecasa: http://siemprecasa.blogspot.com/

Onaangekondigde visite

Hier midden in de stad zul je zo'n visite niet makkelijk krijgen, maar in de voorsteden wil er nog wel eens een vos op bezoek komen in je tuin. Leo Spiessens maakte in Hoboken, en in de gauwigheid, deze snaphot van het beeldschone dier. Hetgeen me deed denken aan een gedicht van mezelve, Afgemat vosje:

Ha, wat schudde hij die stomme honden
toch weer makkelijk van zich af. Zijn tong
glanst vochtig als deze bessenstruik.

Hoe trilt de weke flank na van die straffe
draf, de angst nog in z'n buik. Het gezin
liet hij stil in een hol vol slaap, de jongen

zacht tegen zijn wijfje aan. Wat verlangt de rekel
naar haar warme lijfje. Maar in avondschemer
houdt het verre meutejanken hem voorlopig in

dicht kreupelhout. Dit is mijn woud, dit zijn míjn
bomen. Blijf van al mijn mooie holle wegen weg
toch, denkt de vos. En snakt naar lange rosse dromen.

Afgemat vosje is in boekvorm verschenen in de door Emma Crebolder en Albert Hagenaars samengestelde bloemlezing Die felle....Die is nog steeds verkrijgbaar:
http://www.deslegte.com/boek/die-felle-9789077970027/