Uitgestorven vogel beweegt

Er werd gedacht dat de keizerspecht, de Campephilus imperialis, was uitgestorven voordat iemand had dier had kunnen vastleggen op gevoelige plaat. In het museum van Artis hebben ze er (zie hierboven) wel een tekening van, in Iconographia zoologica - Een papieren dierenrijk, die gewoon op internet te vinden is. Maar nu is er een 16 millimeter filmpje van 85 seconden opgedoken dat William. L. Rhein in 1956 schoot. Daarop is een vrouwtje van de keizerspecht te zien. De enige bekende opname van het dier ooit. Wat een treurige sensatie om te vermoeden dat dit wel eens het allerlaatste exemplaar van haar soort geweest kan zijn. De beelden zijn hier te zien: http://www.youtube.com/watch?v=Q0OCd6b1aXU Een aanrader in dit verband is de mooie website All About Birds: http://www.allaboutbirds.org/

De Markt!

Ekeren, een voorstad van Antwerpen, verdient een bezoekje alleen al omwille van frituur De Markt op - wat dacht je dan? - de Markt. Daar verkopen ze met voorsprong de lekkerste frieten van Vlaanderen. Vers gesneden, en in fantastisch vers vet gebakken. De moeite van een omweggetje waard....

een heidens requiem

Van Rudy Witse, die dinsdag 67 wordt, verschijnt een nieuwe dichtbundel: een heidens requiem. De uitgave omvat tevens een cd, waarop de auteur zijn poëzie ten gehore brengt begeleid door Fred Van Hove (piano en accordeon) en Ivo Vander Borght (percussie). een heidens requiem wordt donderdag 3 november aanstaande voorgesteld in Zaal Stanislas aan de Grotesteenweg 75 in Berchem. Uw dienaar heeft dan de eer de bundel in te mogen leiden. Aanvang 20.00 uur.

Luisterend naar Graindelavoix

Een gedicht dat ik schreef naar aanleiding van een concert van Graindelavoix (wéreldkwaliteit uit de Scheldestad) staat nu op KEMP=MAG:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-luisterend-naar-graindelavoix

Gezond uitzicht

Geertje bewaart haar appels voortaan in een vaas op het tafeltje op ons voorterrasje. Ziet dat er nu niet beeldschoon uit?

Vandaag Oeganda?

Documentairereeks over donker Afrika, over de geheimen van de jungle, over de duistere rituelen van tovenaars. Iets dergelijks had ik voor Vandaag: Oeganda verwacht. Maar niet: Documentairereeks over de grenzen van ons denken over seksualiteit, de liefde, vrouwelijkheid en het lichaam. Na zo'n introductie verwacht je toch niét Vandaag: Oeganda?

Acht uur

Rechts zijn duiventil, in het midden het bakhuis. De vlekken linksachter zijn van een perenboom. Uiterst links is het houtwerk van het openstaande raam zichtbaar. Een slechte foto? Ontegenzeglijk. Máár: een historische! Nicéphore Niépce maakte deze opname van het binnenplein van zijn huis vanuit zijn studeerkamer in Saint-Loup in 1826. Belichtingstijd: ácht (8!) uur. Het is de allereerste foto die ooit werd gemaakt....

Dat wel natuurlijk....

Wat er aan spam binnen weet te glippen is soms echt hilarisch: "Wij werven aan! Een team van specialisten is het ontwikkelen van vooruitstrevende en innovatieve manier van samenwerking met onze klant dus breiden we ons netwerk van vertegenwoordigers in heel Europa. Wij bieden betaalde volledig trainingen om te begeleiden door uw werk, competitief salaris, vrij werk schema en andere voordelen die uw samenwerking met ons zeer aangenaam. Wilt u bij ons bedrijf te sluiten, moet u ervoor dat u houdt de Europese verblijf en je bezit een sterk verlangen om te werken. Als je eenmaal besloten om ons aan te sluiten, gelieve ons dan uw contactgegevens en wij nemenzo spoedig contact."

Ouderwetsch duidelijk

De luiken toe. Geen zicht op de etalage. Maar welk een ouderwetsch duidelijke naam draagt deze winkel toch, ook bij avond. Er zal niemand zijn die zich afvraagt wat daar de volgende ochtend uitgestald zal zijn....

Wat klopt hier niet?

Nou zag ik deze afbeelding van de Heilige Familie al zó vaak, maar pas nu trof me een enorm anachronisme: Maria leest een boek! Zo'n mooi drukwerk bestond er echter in het jaar - wat zal het zijn geweest? - 10 helemaal nog niet....

Once Upon A Time....

Met voorsprong de beste western aller tijden is wat mij betreft nog steeds de in Europa vervaardigde C'era Una Volta, Il West (1968) van Sergio Leone, beter bekend als Once Upon A Time In The West. De rolprent voor de zoveelste maal bekeken. Deze keer lette ik weer vooral op de dialogen. En daar zitten toch echt wel een paar zeer sterke tussen. Enkele voorbeelden....

Morton: Not bad. Congratulations. Tell me, was it necessary that you kill all of them? I only told you to scare them.
Frank: People scare better when they're dying.

Harmonica: The reward for this man is 5000 dollars, is that right?
Cheyenne: Judas was content for 4970 dollars less.
Harmonica: There were no dollars in them days.
Cheyenne: But sons of bitches... yeah.

Jill: But... but those were his men.
Harmonica: Yeah.
Jill: And they tried to kill him.
Harmonica: They must've found someone who pays better.
Jill: And you... You saved his life!
Harmonica: I didn't let them kill him, and that's not the same thing.

Geboren schrijvers

Op de onvolprezen blog Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie van Henri-Floris Jespers is mijn reeks Geboren schrijvers hervat:
http://mededelingen.over-blog.com/article-frans-de-wilde-eugeen-gilliams-1899-1981-86767650.html
En natuurlijk: http://mededelingen.over-blog.com/

Vlissinger snapshots

Aan KEMP=MAG is mijn gedicht Vlissinger snapshots toegevoegd:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-vlissinger-snapshots

Zoekplaatje

Legde in de kelder van een winkelcentrum aan de De Keyserlei met de camera in de hand een aardig zoekplaatje vast nabij een Photomaton. Ik sta er zelf ook op, maar het is wel eventjes turen....

Twee beren

In de Zoo zitten de brilberen en de neusbeertjes in eenzelfde biotoop. Ze zijn aan elkaars aanwezigheid gewend. Na verloop van tijd dan toch, want de neusbeertjes hebben jongen, en dié moeten toch nog wel eens slikken van de omvang van hun buren. Hier zie je rechts een rood neusbeertje of coatimundi (Nasua nasua) uiterst omzichtig, met geheven staart, een brilbeer (Tremarctos ornatus) benaderen....Zodra de laatste maar een beetje beweegt, is de kleine weg....

Stiller

Ik herinner mij nog precies, dat ik er mij op mijn armbandhorloge net van vergewist had, dat het half elf was, toen er een steekkar in mijn gezichtsveld verscheen, vergezeld door vier mannen in werkkledij. Het trof mij, dat zij er allen even jong en flink uitzagen, te knap eigenlijk voor hun baantje als figuranten in een gestroomlijnde Amerikaanse film of modellen voor de academie. Zij hielden halt aan de overkant van de straat en plantten twee rode vlaggetjes in het midden van de rijweg, een twintig meter van elkaar, zodat ik wel raden kon, hoe zij aanstalten maakten om de keien, trots van onze Henegouwse steengroeven, op te breken. De komst van Joachim Stiller, het meesterwerk van Hubert Lampo zaliger, kwam me in herinnering bij de aanblik van deze werkzaamheden....

Torenloos gedoopt

Een opname uit ongeveer 1930 van de Onze Lieve Vrouw van Lourdeskerk op het Fort in Bergen op Zoom. De toren, enkele bijruimten en de Mariagrot werden in de Tweede Wereldoorlog vernield. In deze kerk werd ik, in 1954, gedoopt. Wat ik niet wist was dat de toren pas in 1955 weer werd herbouwd. Ik ben dus gedoopt in een torenloze kerk....

De kamer van Justus

Het innemende magazine KEMP=MAG voert vanaf heden mijn gedicht De kamer van Justus Lipsius mee in de kolommen:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-de-kamer-van-justus-lipsius

Ramphulp

Hé, ramphulp had ik nog niet in mijn verzameling Phaalangst & Sokofouders (woorden met daarin een ph die wat mij betreft als een f uitgesproken zou moeten worden):
http://www.bertbevers.com/sokofouders.htm

AmsterRotter

Waar dat nou eigenlijk aan ligt heb ik nooit kunnen beredeneren, maar ik kom niet graag in Amsterdam. Met de stad an sich is niets mis, maar ik hou gewoonweg niet zo van de bewoners ervan. Natuurlijk, ook die van de Maasstad hebben een grote bek maar ánders, positiéver: de hoofdstad van Nederland zou wat mij betreft een heel wat leukere stad zijn als er Rotterdammers zouden wonen....

Contrastrijk

Wat een leuk woord eigenlijk: contrastrijk. Toen ik het tikte vroeg ik me plots af of het in de wereld van de klassieke muziek wellicht ook een vakterm zou zijn. Als de ene cellist invalt als de andere al begonnen is, is er dan sprake van een contra-strijk? Taal blijft heerlijk om mee te spelen. En wat ik me tevens afvroeg: kunnen cellisten, contrabassisten en violisten achteloos een strijkatelier passeren?

Markant

Weer zo'n markant gebouw dat ten prooi is gevallen aan oorlogsgeweld. Dat was mijn reactie toen ik een mooie oude factuur onder ogen kreeg van het warenhuis Verelst, dat blijkens het briefhoofd aan de Lange Sint-Annastraat 1-3 hier in Antwerpen was gevestigd. Wat schetste echter mijn verbazing toen ik, op weg naar de bibliotheek, door de Lange Sint-Annastraat fietste en eens ging kijken op de hoek in kwestie. Akkoord, er zijn wat bouwkundige details veranderd maar het pand stáát er nog....

Een liefdevolle blog

Het doet altijd genoegen om te zien hoe sommige mensen hun object van affectie liefdevol bejegenen. Gilbert Vanhove uit Kapellen houdt van de Antwerpse (Franstalige) dichter Max Elskamp (1862-1931). Die bracht een groot deel van de Eerste Wereldoorlog door in Bergen op Zoom. Naar aanleiding daarvan schreef hij zijn bundel Sous les Tentes de L'Exode. Vanhove, die Elskamp ook vertaalde, wijdt ook daar uitgebreid aandacht aan op deze interessante blog: http://blog.seniorennet.be/elskamp/

Cabinet Collectif

Fantástische foto op Cabinet Collectif, een van de blogs van mijn vriend Ron Scherpenisse. Hoe hij die (de foto's, niet de blogs) steeds op de kop weet te tikken is me een raadsel. Bizar: 19 spuitgasten, pompiers, poseren voor de lens. 1 onherkenbaar, 1 ongehelmd. Terwijl ze ons vrolijk aanblikken staat achter hun rug een dak in lichterlaaie.....
http://www.cabinetcollectif.blogspot.com/

Blijven dromen

Geertje kocht me een trekzakje. Al lang droom ik wel eens dat ik (hoewel muzikaal - behalve als luisteraar dan - volledig ongeschoold) een accordeon vind, die omgord en van het ene moment op het andere de wonderschone solo uit Rocco Granata's Marina kan spelen. Ik heb het ding al wel een paar keer in handen gehad, en bestudeerd maar waagde het nog niet er geluid aan te ontlokken....Misschien beter om er bij te blijven dromen?

Interview in BoZInBeeld

Volgende maand verschijnt bij Uitgeverij Kleinood & Grootzeer mijn nieuwe bundel Arrondissementen, prachtig geïllustreerd door de graficus Gerrit Westerveld. Naar aanleiding daarvan interviewde Sonn Franken van BoZInBeeld mij al:
http://www.bozinbeeld.nl/meer-nieuws-home/1-laatste-nieuws/641-bert-bevers-brengt-nieuwe-bundel-uit-arrondissementen.html

Grey Clouds

Ontdekte onlangs op internet dat een van de achtergrondzangeressen op Everlasting Love van Love Affair (een nummer dat ik altijd mooi heb gevonden, en waarvan het massieve intro me nog steeds prima bevalt) Kiki Dee was. Wordt nog best dikwijls gedraaid. Kiki zal dan tijdens de afwas ook regelmatig denken "Hé o ja, dat ben ik." En dat dan in het Engels, vanzelfsprekend. De achtergrondzangeres van dienst bij de opnamen van Clover Leaf was (vanwege ook bij Polydor) Patricia Paay. Die zal zo'n ervaring minder vaak hebben, want je hoort die muziek nog amper. Maar beste lezer, vergis u niet: deze band uit mijn geboorteplaats Bergen op Zoom scoorde toch maar mooi 5 Top 40-hits! Alleen met de tweede single Grey Clouds wilde het niet lukken. Heb ik nog immer een zwak voor. Je hoort achter Achmed Albar Paay alom, maar die schitterende hoge uithalen aan het slot zijn van Jacques Verburgt zaliger. Het ga je goed daarboven, Jacques! http://www.youtube.com/watch?v=OXH4USXjMI4

Poezen bijeen

Liefhebbers van poezen doen er beslist goed aan een bezoekje te brengen aan deze verrassend mooie collectie poezenfilmpjes die Buuv via YouTube bijeenbracht: www.buuv.nl/kat

Worden die eigenlijk nog gebruikt?

In onze kelder stonden vroeger in het duister weckflessen. Glazen potten met het deksel stevig aangeklemd door die typische klemmen en een roze rubber ring. Daarin fruit (er staan me peertjes voor de geest - ons pa was daar dol op), en seizoensgroenten. Wat ik niet wist was dat een weckfles een eponiem is, want genoemd naar de Duitse fabrikant Johann Weck (1841-1914). Weer wat geleerd....

Bij Mart

Toen kunstenaar Mart Franken mij portretteerde, schreef ik daarbij het gedicht In fijne streken. Hij plaatste dat nu op zijn website:
http://www.martfranken.nl/artikelen/2029/in-fijne-streken.html

Sefanja

Ha, Israël zegt bereid te zijn om 'zonder voorwaarden vooraf' de onderhandelingen met de Palestijnen te hervatten. Ze lachen zich rot ginder. Het duurt weer een hele poos vooraleer de goegemeente in de gaten heeft dat de joden alleen maar lippendienst bewijzen aan de politiek-correcte media.

Ja, Gaza wordt een verlaten oord,
Askelon een woestenij.
Asdod wordt bij daglicht ontruimd,
Ekron wordt uitgeroeid.
Wee u, bewoners van de zeekust,
volk van Keretieten!
Het woord van de Heer richt zich tot u:
Kanaän, land van de Filistijnen,
verdelgen zal ik u, en al uw bewoners!

Dat staat in het Oude Testament (Sefanja 2, 4-6), en het lijkt aan geldigheid nog niets te hebben ingeboet. En ondertussen blijven de nederzettingen maar uitgebreid worden....

Oranjevrees!

De Nederlander drinkt graag Fanta met een lichtoranje kleur. De Fanta in Griekenland daarentegen is knaloranje. Daar moeten Nederlanders niks van hebben, blijkens bijgaand artikeltje. Want, zo luidt het, de Nederlanders (die maar een paar graden vorst en ingevette schaatsen of een beetje aardige interland van het nationaal voetbalelftal nodig hebben om massaal wortelkeurig te worden) 'zijn aan zo'n kleur niet gewend'....Lachen!

Lekker luchtig

De warmste 29ste september ooit. De warmste 30ste september ooit. De warmste 1ste oktober ooit. Het blijft records regenen. De temperaturen brengen hier en daar hoofden op hol. Hier lijkt het er op of de makelaars in kwestie de nieuwbouw-in-wording als doorzonwoning kwijt denken te kunnen....

En nú Parijs-Tours nog, Robbie!

Wat een prachtig afscheid van toch ook zíjn België: Robbie McEwen won zojuist met de rit van Bergen/Mons naar Doornik/Tournai zijn tweede etappe (van de vier) én het eindklassement in de Ronde van Wallonië-Picardië (voorheen Circuit Franco-Belge). Het weze hem van harte gegund! Volgende zondag nog Parijs-Tours, en dan gaat de supersympathieke Robbie (bijna 40....) met pensioen. Hij gaat zich in zijn geboorteland Australië vestigen. We zullen hem en zijn smakelijke Vlaams missen (allez: de koersliefhebbers onder ons dan toch)....

Kijkuit!

Al lang ben ik gewend aan de soms eigenaardige namen van de stationnetjes waar de boemel naar Nederland allemaal stopt. Maar dat geldt natuurlijk niet voor de toevallig op die omnibus verzeild geraakte (Nederlandstalige) reizigers. Ik zág er daarvan een bij de korte pauze hier in - tja, zo heet het daar nu eenmaal - Kijkuit denken "Maar, die vreedzaam grazende koeien zijn toch helemáál niet gevaarlijk....?"

Oktober al weer....

Het waren de warmste 29ste en 30ste september ooit, en deze Sint-Michielszomer lijkt nog niet gedaan. De anemonen in ons balkontuintje wanen zich opnieuw in hartje juli. Volop terrasjesweer. Contrastrijke dagen ook, want als bij avondval de laatste buitenpinten worden geserveerd, werken de spinnen al noest aan hun winterweb....

Ontmaagding

Iedere keer als ik de Arc de Triomphe zie moet ik aan mijn geboortestad denken. De naam daarvan, Bergen op Zoom, staat namelijk in die megalomane zegeboog gebeiteld. Tot de Franse veldtocht tegen de Republiek der Verenigde Nederlanden in de Oostenrijkse Successieoorlog heette de vestingstad Bergen op Zoom nog La Pucelle (De Maagd) omdat ze nooit was ingenomen. Aan die status maakten de belegeraars onder leiding van Ulrich von Löwenthal op 16 september 1747 een einde....

Défense d'afficher

Blijft aardig om te zien hoe sommige mensen (hier zo te zien zelfs ambtenaren) het niet zo nauw nemen met een verbod....

Een man met een plan

Dat we naarmate we ouder worden last van slijtage allerhande krijgen weet ieder mens. Maar wannéér je daarmee precies wordt geconfronteerd is een tweede. Hier zie je een man met een plan. Hij wéét dat er een moment komt dat hij niet meer zo goed kan lopen, en dus gaat hij voor de zekerheid de deur niet uit zonder zijn wandelstok....

Ah, Paris....

Het werd weer eens tijd voor Parijs. Het 20ste arrondissement wordt door toeristen eigenlijk alleen maar bezocht omwille van Père Lachaise, maar wat ís het iets daarboven gelegen Parc de Belleville een wonderschone, nauwelijks bekende plek. Welk een uitzicht heb je daar! Het is het hoogstgelegen park van de Franse hoofdstad, en het panorama is adembenemend! Natuurlijk is het ook in 'de benedenstad' aangenaam toeven....

Een mondje meepraten....

Het Mandarijn is de moedertaal van 845 miljoen mensen. Het is de officiële taal van China, meteen ook het enige land waarmee je er terechtkunt. Laten we het Engels, de moderne lingua franca, even buiten beschouwing dan zijn de drie meest verbreide talen het Spaans (de moedertaal van 329 miljoen mensen), het Arabisch (221 miljoen) en het Frans (68 miljoen). Het Frans doet het van deze talen dan weer het best als het aankomt op het aantal landen waarvan het de of een officiële taal is: 27! Het Arabisch is de officiële taal in 23 landen, het Spaans in 'slechts' 20.

Met het water in de mond....

Soms kan ik oprecht ontroerd worden door de schoonheid van wat ik ga eten. Zijn deze schellekes rosbief niet ongelooflijk mooi?

Veelvraat

Morgen wordt in Kopenhagen het Wereldkampioenschap wielrennen voor beroepsrenners afgewerkt. Benieuwd of de sympathieke Thor Hushovd (zie foto, die maakte ik eerder dit jaar hier bij de start van de Scheldeprijs) zijn regenboogtrui met succes zal weten te verdedigen. Zoja, dan zou het zijn tweede zijn. Maar dat is nog maar klein bier vergeleken bij Alfredo Binda (1927, 1930 en 1932), Rik Van Steenbergen (1949, 1956 en 1957), Eddy Merckx (1967, 1971 en 1974) en Oscar Freire (1999, 2001 en 20o4). Eddy Merckx zou Eddy Merckx niet zijn als hij ook hier niet de beste was: in 1964 werd hij bij de amateurs immers ook al eens wereldkampioen!

Bloed en zwachtels

Hé die zie je niet dikwijls meer, die ouderwetsche uithangborden bij een kapsalon. Of beter: bij een barbier. Want waar coiffeurs zich bij het chique volk aanprezen met smeedwerk en sierlijke letters was dit altijd het symbool van de barbier. Die schoor in de middeleeuwen niet alleen baard en haar, maar hij sneed ook gezwellen weg en voerde aderlatingen uit. Daarbij moest de patient een stok omknellen. Daarvan bollen de aders op en dan gaat het bloed sneller stromen. De rode en witte strepen verwijzen naar de kleuren van het bloed en de zwachtels....