Een seizoen te vroeg....

Paardenkastanjes bloeien normaliter in verhouding tot andere bomen vrij vroeg (in maart veelal reeds), en de bladeren vallen dientengevolge ook redelijk bijtijds (vaak al in augustus) uit. Het is ook aan deze bomen merkbaar dat een milieutop werkelijk noodzakelijk is: buurman Danny Braem zag dat ze nú al, het is amper 30 november, voorzichtig aan het botten zijn….

Handwerk

Kwam in een bloemlezing (Honderd dichters, in 1974 samengesteld door Julien Vangansbeke en verschenen bij Yang in Gent) nog een ouderwetsch uitleenformulier tegen. Voor mijn jonge lezers: de registratie van wie wat meenam uit de bibliotheek (ondertussen al lang geautomatiseerd) is heel lang handwerk geweest. Overigens werd een dichtbundel destijds in Kortrijk nog behoorlijk vaak uit de kast gehaald….

Exotisch

Zomaar wat namen van exotische steden die ik mooi vind: Antananarivo, Honolulu, Kuala Lumpur, Ouagadougou en Valparaiso. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Enorm nest

Aan de Centrale Bibliotheek Permeke hangt een enorm nest, waaruit een hoop vogelkak stroomt. Geinig object, geplaatst met de milieutop in Parijs in gedachten….

Op komst

Wanneer de hoveniers in de Kruidtuin beginnen met het ontmantelen en inpakken van de Gunnera chilensis betekent dat écht dat de winter op komst is.

What's in a name?

Moest lachen toen ik op het nieuws zag dat een directeur trots voor zijn school stond, waarvan de ‘initialen’ fier KAK uitbeelden: het Koninklijk Atheneum Koekelberg (al googelend vond ik dat er ook een Koninklijk Atheneum Keerbergen bestaat). Dacht aan de troebelen bij de naamsverandering in Tilburg, waar Katholieke Universiteit Tilburg voor de hand zou hebben gelegen maar waar men toch maar voor Katholieke Universiteit Brabant opteerde omdat KUB nu eenmaal, eh, neutraler klinkt dan KUT.

Oei, oei....

Amai, in die wolken zit nog een pak regen. Boodschappen aan het doen zonder regenscherm. Snel maken dat ik binnen ben….

Van meerder- naar minderheid

Meer en meer wordt de Antwerpse diamantsector overgenomen door Indiërs. Was het vroeger normaal dat je in de Hoveniersstraat vrijwel alleen maar joden zag, nu vormen die er een minderheid. Ooit werkten er dik 25.000 in de diamantindustrie, momenteel zijn het er – zo snel gaat het – minder dan 1.000. In Antwerpen vindt wel nog steeds 80 procent van de internationale diamanthandel plaats, maar Indiërs hebben daar ondertussen driekwart van in handen.

Van A tot Z

Dit is de A. Louis Radstaak vond voor zijn Agrarisch Alfabet in zijn omgeving ook de andere letters van ons abc:

https://picasaweb.google.com/101268818599784558794/AgrarischAlfabet#

 

Jongensdromen

We zagen een programma ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan van de KRO, waarin heel wat oud-coryfeeën van de omroep te gast waren. Toen de interviewer Edward Niessing vroeg wat hij als jongetje wilde worden antwoordde die “Omroeper, en trambestuurder.” Niessing werkte voor de KRO, Radio Noordzee, het ANP en RTL Nieuws. Toen hem tot slot de vraag werd gesteld wat hij tegenwoordig doet, verraste hij ons echt: “Trambestuurder, bij de Haagsche Tram Maatschappij (HTM).” Dát is nou nog eens realiseren van je jongensdromen….

Katzenelnbogen

In de Rhein-Lahn-Kreis in Rijnland-Palts ligt een stadje met een bijzonder knusse naam: Katzenelnbogen. Alleen omwille van die naam zou je daar al willen wonen. Overigens voert het dienstdoend hoofd van het Huis van Oranje-Nassau (momenteel koning Willem-Alexander) onder meer ook de titel graaf van Katzenelnbogen.

Cijfers & formules

Hier moet een cijferfetisjist wonen. Of een uitvinder. Of op toch zijn minst een leraar wiskunde….

De eerste sneeuw

Vandaag ook de eerste sneeuw. Natte weliswaar, maar onmiskenbare. Er bleef zelfs al een vlok op Geertjes broek plakken….

Grensgeval

Hoe een bui voor je ogen kan beginnen. Of ophouden, het is maar hoe je het bekijkt. We zagen dit verschijnsel al eens eerder, maar het blijft bizar om het in je eigen straatje links wél en rechts niét te zien regenen….

Reprise

Kijk toch eens wat een beeldschoon exemplaar van de parus major we hier hebben. Welk een prachtig vogeltje is de koolmees toch. En hoe nieuwsgierig. Dit is een bijzondere opname want de webcam in het Hongaarse stadje Szentgotthárd die ons gevleugelde vriendje vastlegde maakt slechts één opname per minuut.

Momentopname

De nabije cultuurdragers van het moment: La double vie de Véronique van Krzysztof Kieslowski, het jongste album van Max Richters Sleep en As – Gedichten 1963-2014 van Patrick Conrad.

Meeluisteren

Het is heus niet iets van deze tijd hoor, dat er telefoons worden afgeluisterd. Daar was men zich tijdens vorige oorlogen reeds van bewust….

Ondeugdelijk woord

Sommige woorden deugen niet. Zo heb ik altijd gevonden dat opperman een misleidende term is, voor het kloterigste baantje in het bouwvak. Geef toe, het doet toch eerder denken aan een aanvoerder, een leider? Zoals opperhoofd?

Behouden, alstublieft!

Het is te hopen dat het gemeentebestuur van Oostende, dat aan de Kazernelaan zo geestdriftig aan het slopen is, voldoende besef voor cultuurbehoud heeft om deze fraaie ouderwetsche lantaarnpaal te laten staan.

Ongerijmd

Nou moesten we zestigplussers worden om ons voor het eerst te realiseren dat laarsje, in de klassieker Sinterklaas kapoentje, niet rijmt op Sinterklaasje. En dat er ter compensatie, hetgeen hier toepasselijk zou zijn, niet eens sprake is van stafrijm. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Afdwalend bij een refrein....

Herinnerde me, toen ik daarstraks het liedje op de radio hoorde, dat ik daar eens behoorlijk studie naar heb verricht:

http://versindaba.co.za/2011/08/02/bert-bevers-afdwalend-bij-een-refrein/

 

Weinig smaakvol

Natuurlijk weet ik best dat het slechts om het aanprijzen van voetbalschoenen gaat, maar ik vind het in deze verwarrende en woelige tijden niet erg smaakvol om reclame te maken met Cause Chaos….

Wauw!

“Allemachtig, wat een knap staaltje,” dacht ik toen ik eerder (zie onder) een proeve van de vouwkunst van de jonge creatieveling Arend Mellendijk uit Varsseveld onder ogen kreeg. Vanmorgen ontlokte zijn jongste werk me een oprecht “Wauw!” Wat een geduldwerk, en welk een precisie. Fabelhaft!

Uit de kast (XLI): Gerrit Komrij

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek voor de poëziekast staan om daar met de ogen toe op goed geluk een bundel uit te plukken en daaruit een willekeurige bladzijde op te slaan. Ditmaal pakte ik Tequila sunrise van Gerrit Komrij (Herik, 1998). Daaruit bladerde ik ‘blind’ Heiligheid (het derde vers, het boekje is niet van paginanummering voorzien) op:

Een ezel is niet dommig van zichzelf.

Van het geheim dat domheid heet is hij
De drager. – Hij is niets dan het gewelf
En het omhulsel van de zotternij.

Een priester dus. Een ezel kan goed denken.

Zojuist zag Zijne Ezelachtigheid
Een welgebekte merrie naar hem wenken.
Hij raakte geen minuut zijn zinnen kwijt.

Nu dan. Hij zal vandaag in alles slagen.

(De hemel is nog steeds niet opgeklaard.)
Hij kent elk antwoord op de levensvragen
En ook heeft hij een wondermooie staart.

Cittadella

Het woord citadel is afkomstig van het Italiaanse cittadella, en betekent eigenlijk stadje. Dat leert de Dikke Van Dale me. We steken alle dagen wel iets op.

Verdwenen horizon

Wanneer je aan de kust bent bij betrokken weer zorgen de kabels van de Kusttram er voor dat het onderscheid tussen lucht en water quasi onbestaande is.

Een minderheid

Steeds vaker valt het me wanneer ik boodschappen doe op dat ik een van de weinige klanten ben die ouderwetsch met géld betaalt. Het zijn heus niet alleen jongeren die elektronisch afrekenen, ook beduidend oudere mensen doen zulks. Klaarblijkelijk begin ik op dit vlak tot een minderheid te behoren….

Open doelen

En dan zijn er nóg mensen die twijfelen aan de effecten van de opwarming van de aarde. Tsss….

Verse kransen

En hier is het dan weer zondag, vanwege de herdenking van de Wapenstilstand nu 97 jaar geleden. Er liggen volop verse kransen bij het monument in het Stadspark hier om de hoek.

Elluf/Elluf

In mijn geboorteplaats Bergen op Zoom begint vanavond weer het vastenavendseizoen. Het heilige getal in ’t Krabbegat is elluf.  Zonder er moeite voor te hebben gedaan deed ik voor € 11,11 wat boodschappen. In Bergen zou ik er voor op de schouders worden gehesen….

Een vak apart

Het lijkt me tof om voor een film of televisiereeks op zoek te mogen gaan naar geschikte locaties. Lijkt me een vak apart. Toen we door de duinen kuierden keken we elkaar bij dit hol direct aan: “Typisch een plek waar niets vermoedende wandelaars aan het begin van een film een lijk aantreffen.”

Op = op

“Dat glas mag even terug, want er zit nog te veel zeepsop op,” zei Geertje toen we aan het afwassen waren. “Hé, wat leuk: twee keer op na elkaar,” reageerde ik. Toen was het even stil, en zei ze: “Ik geef er een klop op.” En nog even later: “De amazone voerde de galop op.” Tot zover dit Gemengd Bericht.

Rijden met zicht op zee

Wij zijn dol op de Kusttram (de langste tramlijn ter wereld, die van Knokke bij Zeeuws-Vlaanderen tot De Panne bij Frankrijk loopt). Het blijft een bijzondere ervaring om panoramisch zicht op de zee te hebben terwijl je rustig voort boemelt.

Dorst in De Pinte

Wanneer ik De Pinte passeer krijg ik altijd dorst. De naam van de gemeente is afgeleid van die van een herberg waaromheen ze gegroeid is: Het Pijntken.

 

Kroewietvat?

O ja, toen mijn vriend Albert Hagenaars en ik onlangs in de Ardennen waren passeerden we het dorpje Smuid. We vroegen ons af hoe je dat toch uit zou dienen te spreken. Dat nu even opgezocht: Smwie. In het Waals is het Smu. Wat later vroeg ik me in Namen bij een vestiging van het Kruidvat af hoe francophonen dat eigenlijk uitspreken. Kroewietvat?

Die Buchstaben

In het, overigens op zich al prachtige, voormalige Raamtheater in de De Vrièrestraat onder de indruk geraakt van Die Buchstaben, een enorme installatie van Anselm Kiefer vergezeld van drie grote nieuwe doeken. Echt de moeite van een bezoekje waard, hoor:

www.antwerpen.be/kiefer

Diamanten schip

De bovenbouw van het nieuwe Havenhuis begint langzaam maar zeker vorm te krijgen. De Antwerpse havenwereld laat op het bestaande onderkomen een gebouw in de vorm van een diamanten schip optrekken. Het gaat om een ontwerp van het Britse bureau Zada Hadid.

Gier eet zichzelf

In de 5^de eeuw voor Christus, zo leert Wie is wie in het Oude Testament? me, was Karkas een van de zeven kamerheren aan wie Ahasveros, koning van Perzië, beval koningin Wasti naar het feest te brengen dat hij hield in het derde jaar van zijn regering [Ester 1:10]. Waarbij ik opsteek dat Karkas in het Perzisch gier betekende (en wellicht nog betekent). Eigenaardig, want gieren eten karkassen. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Slapstickroltrap

Ik vraag me altijd af hoe dat is, om die reclame aan weerszijden van deze roltrappen te vervangen. Vermoedelijk zetten ze die dan om de meter stil, maar ik heb dat nimmer gezien. Ik blijf me er dus slapsticktaferelen bij voorstellen….

Weg ermee!

Toen ter gelegenheid van het Anton van Dijckjaar (1999) een zogenaamd tijdelijk paviljoen werd neergezet op de Wapper, om de verwachte toestroom uit Japan naar het Rubenshuis (die er overigens ook effectief kwam) in goede banen te leiden, zei ik tegen Geertje: “Van dat ding raken we nooit meer af.” Er bestaat nog gerechtigheid: het nieuwe stadsbestuur gaat de Wapper herinrichten, en bij die klus gaat ook dat vreselijk lelijke ‘aquarium’ (dat nota bene zelf een breed zicht op het Rubenshuis in de weg staat) verdwijnen. Goede zaak.

Allerzielen

Vandaag is het Allerzielen. Het is op de kerkhoven drukker dan anders. Hubert Van Herreweghen, 95 ondertussen maar nog steeds actief, beschreef er een in zijn jongste bundel De bulleman & De vogels:

Het kerkhof leeft, een tuin tussen zijn muren.

Elk graf vertelt, voor wie het horen kan,
verhalen die in kinderen blijven duren.
Ze wonen hier rondom, boeren en buren
en spelen bovengronds nog vrouw en man.

4, 3, 2, 1!

Toen we voor de eerste keer deelnamen aan de quiz van d’Ossekoppe in Ossendrecht werden we vierde. In 2013 eindigden we als derde en vorig jaar als tweede maar deze keer was het prijs: onze ploeg OK. Prove it! eindigde als eerste, met 28 punten voorsprong op de eerder ongenaakbare Dormifabelen. We scoorden 84,15%! Organisator Christ Mous legde ons als winnend team op de gevoelige plaat vast: van links naar rechts Ad Verbraak, Bert Bevers, Jan Verbraak en Mat Buuron. 4, 3, 2, 1. Van een opgaande lijn kan volgend jaar, als we onze titel uiteraard gaan verdedigen, in elk geval geen sprake meer zijn….

Zalig

Een van de heerlijkste dingen blijf ik een eenvoudige boterham met een laagje mayonaise en daarop grijze garnalen vinden….

Lange val

Bekeek The Fall of the Roman Empire weer eens, een bijzonder mooie verbeelding van de periode waarin Marcus Aurelius’ einde nadert, en die waarin zijn zoon Commodus de boel naar de Filistijnen helpt. De hele val kan natuurlijk moeilijk worden verfilmd, zoals de introductie al duidelijk maakt: The fall of the Roman Empire wasn’t an event, but a process. It lasted over three hundred years. Some empires didn’t last as long as Rome fell. Goeie film. Vooral de evocatie van de begrafenis van Marcus Aurelius is bijzonder knap, het geluid van de treurende legioenen aangrijpend.

Vikingheilige

Magnus Erlendsson was graaf van Orkney en is tot nader order de enige (uiteraard weliswaar bekeerde) Viking die het tot heilige heeft geschopt: Sint Magnus. Zijn stoffelijke resten rusten in de naar hem genoemde kathedraal van Kirkwall. Dat is overigens de meest noordelijk gelegen kathedraal van het Verenigd Koninkrijk. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Hey, Mister Spaceman

Oei, daar deinsden we toch even voor terug: een alien? Maar neen: het bleek slechts de schaduw van een strakke modepop. Verder gewandeld met Hey, Mister Spaceman als oorwurm….