Vergeten portret

Toen ik sinds lang de bundel Villers-la-Ville van Hedwig Speliers weer eens uit de kast haalde viel daar een portret uit van....mezelf! Zeventien jaar geleden getekend door Mart Franken, die het me destijds als nieuwjaarswens deed toekomen. Mijn vlinderdasje spiegelt er ferm met mijn toen nog dieprosse snor, ondertussen fiks grijs geworden. Mart portretteerde me al meermaals op doek, maar ook deze potloodschets mag er wezen....