Eens in de maand ga ik voor deze
rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige
bundel uit te nemen. Deze keer is dat Vigor
anorexia – Een Misboek van Norbert De Beule (Uitgeverij Atlas
Contact, Amsterdam/Antwerpen, 2019), waaruit ik op bladzijde 18 het gedicht Zelfportret
als Astor Piazolla opensloeg:
La
Primera Palabra
kwam
uit de mond van een bandoneon
Het
was de tijd dat de zwaluwen
dansten
met hun staarten
Brillantine
schitterde in de zon
Iedereen
kwam de straat op
in zijn
beste pak
Vrijers
klakten met de tong
Wees
gegroet, Bandoneon
Vol
van weemoed en genade
Vouw
in U het Plan
van
onze dromen.
.jpeg)
.jpeg)
