1943

De winnaar schrijft de geschiedenis. Zo is het altijd geweest. En die verdonkeremaant dus wat hem slecht uitkomt. Zo is jarenlang het bombardement op Mortsel van 5 april 1943 waar mogelijk verzwegen. Nooit vielen daar zo veel onschuldige slachtoffers. 936. Ne-gen-hon-derd-zés-en-der-tig. Door Amerikáánse bommen! Clem Schouwenaars is het nooit vergeten, getuige 1943:

Het Amerikaans bombardement van 5 april
’s middags rond half vier
duurde nauwelijks acht minuten.

Mijn vader was veertig jaar oud,
ik tien jaar, drie maanden en een week.

Twee uren wroetten wij samen
in het puin van de gemeenteschool
waar Greta in de zevende klas zat.

Toen wij haar vonden
lag zij met één hand voor haar ogen,
ongeschonden slechts drie blauwe vlekjes
door de vingertoppen in haar voorhoofd gedrukt.

Daarom was het zo moeilijk te geloven
dat zij net zo dood was
als al de meisjes die wij vóór haar vonden.

Mijn vader was veertig jaar oud,
ik even oud als hij.